zondag 17 april 2016

Zeven dagen lang (280) - met maar liefst 4 mini-columns!

11 t/m 17 april

MAANDAG Qualis pater talis filius
Viggo Waas bij Pauw met zijn oude vader. Ik natuurlijk razend benieuwd hoe een man die zijn zoon Viggo heeft genoemd zélf heet. Nou:*


DINSDAG Moloch
'In de Sovjet-Unie had je het Gosplan, een commissie in een groot stalinistisch gebouw midden in het centrum van Moskou. Daar zaten ambtenaren de hele dag te plannen hoeveel tractoren er nodig waren in Irkoetsk, hoeveel druiven er geoogst moesten worden in Georgië. Dat is uiteindelijk stukgelopen - de Sovjet-Unie is uiteengevallen en we stonden allemaal te applaudisseren toen dat gebeurde - maar in Brussel laten we een bureaucratische moloch groeien die zich inlaat met de harmonisering van de glastuinbouw en veiliger paperclips.'
Pieter Waterdrinker in een interview met Humo. Leest allen zijn onlangs verschenen Grote Roman Poubelle!

WOENSDAG 150 woorden over de kwestie-Abou Jahjah
In de commotie die is ontstaan over het contracteren van Dyab Abou Jahjah door De Bezige Bij is het meest gehoorde bezwaar van het kamp-Jahjah: de auteurs die nu boos zijn hebben altijd hun mond vol over de vrijheid van meningsuiting maar blijkbaar geldt die niet voor Jahjah. Dat is echt onzin, ze eisen toch geen publicatieverbod, ze overwegen alleen over te stappen naar een andere uitgever omdat ze niet met dit heerschap in één fonds willen worden uitgegeven.
Ze zeggen dus eigenlijk: we gunnen Abou Jahjah zijn vrijheid van meningsuiting, maar dan nemen wij de vrijheid om ons heil ergens anders te zoeken.
Marcel Möring zegt nota bene expliciet in het artikel in De Groene Amsterdammer over deze kwestie dat hij eerst de publicatie van Jahjahs Pleidooi voor radicalisering wil afwachten en daarna een beslissing neemt!
Iemands meningen verafschuwen betekent niet hem het recht ontzeggen die meningen te uiten.

DONDERDAG 150 woorden over de kwestie-Derksen
De uitspraken van Johan Derksen over problemen met Marokkanen bij amateurvoetbalclubs houden de gemoederen nogal bezig. Het typerende is: er wás helemaal geen ophef, totdat de onvermijdelijke Farid Azarkan, permanent verontwaardigde beroepsklager, excuses begon te eisen en zelfs met een rechtszaak dreigde. De teneur was eerder: Derksen is ongenuanceerd als altijd, maar hij zegt niks geks, iedereen die het amateurvoetbal uit eigen ervaring kent weet dat hij slechts een feitelijke constatering doet.
En dan komen de blindemannetjes van de KNVB vertellen dat ze zich absoluut niet herkennen in de woorden van Derksen. Dat is precies het punt dat Derksen, maar ook Özcan Akyol (in een mooie column) en zelfs Lodewijk Asscher willen maken: benoem het probleem nou eens, opdat a) de KNVB er ook zicht op krijgt en b) Wilders dat hele Marokkanenprobleem niet langer kan monopoliseren. Erken het probleem en kom dan met een betere oplossing dan die demagoog.

VRIJDAG 150 woorden over de kwestie-Böhmermann
Zij die Angela Merkel prijzen omdat ze zich gewoon keurig aan de wet zou houden door het oordeel over de strafbaarheid van Jan Böhmermanns sketch aan de rechter over te laten, zien één belangrijk gegeven over het hoofd: het feit dat Merkel eerst toestemming moest geven voor rechtsvervolging geeft al aan dat er onmiskenbaar een politieke component aanwezig is in deze zaak. 
Ze wekt nu de indruk dat zij als bondskanselier geen partij is en dat het een juridische kwestie is, maar die toestemming - 'Ermächtigung', zoals het in het wetsartikel heet -, is juist essentieel, zij gaat aan rechtsvervolging vooraf, vormt er de voorwaarde van, dus ook als Merkel geen toestemming had gegeven, had ze nog steeds binnen de kaders van de rechtsstaat gehandeld. 
Juist nu had Merkel waarlijk leiderschap kunnen en moeten tonen, zich als hoedster van de Europese 'waardengemeenschap' moeten opwerpen. Dit is een compleet verkeerd signaal.

ZATERDAG Nog eens 150 woorden over de kwestie-Böhmermann
Ik lees overal dat Böhmermann de Turkse president Erdogan een geitenneuker geeft genoemd. Dat is een onjuiste en zelfs kwalijke vereenvoudiging. Böhmermann zei expliciet dat hij een voorbeeld ging geven van een gedicht dat in tegenstelling tot het eerdere geruchtmakende liedje ('Erdowie, Erdowo, Erdowann') in Duitsland wél strafbaar is - dat is de cruciale context. 
Stel, ik zeg: 'Je mag Mark Rutte geen "schijnheilige klootzak" noemen.' Heb ik Mark Rutte dan een schijnheilige klootzak genoemd? Daarom is de sketch van Böhmermann politieke satire in de beste traditie: die zoekt altijd naar vormen om de grenzen af te tasten van wat in een vrije samenleving nog moreel toelaatbaar wordt geacht, daar ontleent ze haar bestaansrecht aan.
Böhmermann heeft aangetoond dat de wet die het beledigen van een bevriend staatshoofd strafbaar stelt moreel onhoudbaar is - en Merkel wil er dan ook vanaf. Maar eerst moet de aanbrenger nog worden geslachtofferd. Beangstigend.

ZONDAG There's nothing to be scared of
Deprimerend weekje. En wat een meningen weer. Maar op de zevende dag: hemelse schoonheid! Luister naar 'To Be Scared' van The Rural Alberta Advantage, van het prachtige album Mended with Gold (2014).

* Met dank aan Dennie Oostveen

Geen opmerkingen: